Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2025

Από τήν συνέντευξή μου στήν εφημερίδα Vima 365

 

   Συνέντευξη : Σταθης Λιωτης 

   Καλεσμένη : Σοφια Βλαχου 

Είναι ιδιαίτερη χαρά που το VIMA365  μου εμπιστεύεται για δεύτερη φορά συνέντευξη με ζωγράφο!

Έχω μελετήσει πολυ τους ζωγράφους και τα ρεύματα από το Πανεπιστήμιο ακόμα αλλά ποτέ δε μου είχε δοθεί η ευκαιρία να συνομιλήσω με κάποιον καλλιτέχνη του καμβά!

Καλωσορίζουμε αι ευχαριστούμε την κ. Βλαχου για αυτην την συνέντευξη 

Ας ακούσουμε τι θέλει να μας πει η εκλεκτή ζωγράφος Σοφία Βλαχου

 Σταθης Λιωτης  :  Πως γεννήθηκε μέσα σας η αγάπη σας για τη ζωγραφική; 

ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ : Νομίζω πώς δέν υπήρξε κάποια στιγμή πού γεννήθηκε, απλά γεννήθηκα μέ τήν ζωγραφική μέσα μου. Μέ οποιονδήποτε τρόπο σέ κάθε στιγμή τής ζωής μου τά χρώματα καί τά σκίτσα ήταν ή έκφρασή μου γιατί έτσι έβγαινε στόν κόσμο ή φαντασία μου.

Σέ κάθε άνθρωπο ή φαντασία εκφράζεται μέ τόν έναν ή άλλον τρόπο. Γιά εμένα ήταν ή ζωγραφική. 


 Σταθης Λιωτης  : Αναφέρετε κάπου στο βιογραφικό σας ότι τόπος καταγωγής σας είναι το Ναύπλιο!

Θεωρείτε ότι ο τόπος αυτός είχε κάποια επιρροή  τόσο στην ψυχοσύνθεση όσο  και στα έργα σας! 

   ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ : Δέν είχε καμμία σχέση. Άλλωστε μεγάλωσα στήν Θεσσαλονίκη καί οί εικόνες μου ήταν τελείως διαφορετικές, εικόνες μιάς μεγαλούπολης. 

Όπως βλέπετε  στά έργα μου κυριαρχεί ή ύπαιθρος, οί αγροτικές εργασίες χωρίς τά σύγχρονα μέσα , καί ή ζωή τών ανθρώπων τού χωριού μιάς άλλης εποχής πού οί άνθρωποι είχαν μιά αμεσότητα μέ τήν φύση, πράγμα πού σημαίνει πώς δέν υπάρχει σχέση αυτό πού εκφράζω μέ τήν ζωγραφική μου μέ τήν πόλη πού μεγάλωσα.

Ακόμη καί οί εικόνες πού βγάζει ή φαντασία μου δέν προέρχονται από πραγματικούς τόπους πού σημαίνει πώς δέν έχω βιωματικά στοιχεία πού ίσως νά είχαν επάνω μου κάποια επιρροή. 

 Σταθης Λιωτης  :   Παρατήρησα  πως στα έργα σας ακολουθείτε την παραδοσιακή ζωγραφική που προσωπικώς σας επικροτώ!

Πιστεύετε πως η «μοντέρνα τέχνη»  που ως επι τω πλείστον ουτε ο ίδιος ο δημιουργός δεν καταλαβαίνει τι θέλει να πει είναι αληθινή τέχνη που μπορεί να αντέξει στο χρόνο;   

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Ξέρετε , δέν αντέχω νά ακούω σέ αυτό τό είδος ζωγραφικής τήν φράση «δέν καταλαβαίνεις τί θέλει νά πεί ό ζωγράφος». Σαχλαμάρες, τίποτα δέν λέει.

Πραγματικά καί ό ίδιος ξέρει πώς δέν λέει τίποτα. Αυτό πού λένε «μοντέρνα τέχνη» , δηλαδή ή αφηρημένη , ή αόριστη, ή κυβιστική καί ό,τι συνοδεύει αυτό τό είδος , εγώ θά  έλεγα πώς δέν είναι τίποτα άλλο παρά ή έλλειψη φαντασίας τού καλλιτέχνη.

Υπήρξε κάποια εποχή πού αυτά τά μοντέρνα ρεύματα προωθήθηκαν από συγκεκριμένους κύκλους στόν καλλιτεχνικό χώρο γιά νά λένε πώς ύπάρχει εξέλιξη, όμως δέν θά μπορέσει ποτέ νά αντέξει στόν χρόνο κάτι πού στρεβλώνει τήν φύση γιατί ή ίδια τό αποβάλλει.

Καί εδώ φύση εννοώ τόν άνθρωπο .  Σ’ ένα πείραμα σέ κάποια  αίθουσα τέχνης πού στόν έναν χώρο είχαν κλασσικά έργα μέ τοπία καί στόν άλλον μοντέρνα,  μυστικές κάμερες παρακολουθούσαν τίς κόρες τών ματιών τών επισκεπτών.

Στά  όμορφα έργα μέ τοπία οί κόρες διαστέλλονταν γιά νά γεμίσουν τήν ομορφιά  καί στά μοντέρνα συρρικνώνονταν σάν νά ήθελαν ν’ αποφύγουν τήν ασχήμια. 

   Σταθης Λιωτης  :  Αγιογραφείτε εκκλησίες! Έχω διαβάσει πως ο αγιογράφος πρέπει να είναι πιστός Χριστιανός και πριν την αγιογράφηση προσεύχεται και νηστεύει! Ασπάζεστε κάτι τέτοιο;

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Ένα εξωκκλήσι μόνο έχω αγιογραφήσει καί αυτό γιατί στίς μεγάλες εκκλησίες ό αγιογράφος πρέπει ν’ ακολουθεί αυστηρά τήν αγιογραφική τέχνη κι εγώ δέν έχω σπουδάσει  αγιογράφος.

Τόλμησα στό εξωκκλήσι διότι εκφράσθηκα ελεύθερα μέ τήν δική μου προσωπική γραμμή πού τούς δίνει αυτό τό κάτι ιδιαίτερο αλλά μέ όλο τόν σεβασμό πρός έναν χώρο πού συνδέει τόν άνθρωπο μέ τόν Θεό.

Ναί, ή αλήθεια είναι πώς πρέπει νά προσεύχεται  καί νά νηστεύει ό αγιογράφος πρίν τήν εικονογράφηση μιάς αγιογραφίας καί καλό είναι νά θυμιατίζει τόν χώρο τής εργασίας του.   

  Σταθης Λιωτης  :  Όταν κάποτε επισκέφτηκε  τό ατελιέ σας   ο Γιάννης Μόραλης ,  εκφράστηκε με πολύ καλά λόγια για το έργο σας! Ποσο σημαντικό ήταν αυτό στο ξεκίνημα σας;  

 ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Ό Γιάννης Μόραλης  είχε έρθει στό ατελιέ μου ώς επισκέπτης.

Είδε τά έργα μου καί σέ κάποιο στάθηκε περισσότερο ωσάν νά ήθελε νά εμβαθύνει τήν αίσθηση πού αποκόμιζε.

Αυτό πού μού είπε ώς συμβουλή ήταν «Μήν  αλλάζεις τίποτα» τό οποίο γιά εμένα σήμαινε πώς τά έργα μου έχουν «υπογραφή» όπως θά λέγαμε στά καλλιτεχνικά εννοώντας προσωπικό ύφος, θέματα καί γραμμή πού ξεχωρίζει.

Καί νάι ήταν σημαντική ή συμβουλή  ενός δασκάλου τής τέχνης, αφού ήμουν στά πρώτα ξεκινήματά μου καί  μέ έκανε νά νοιώσω εμπιστοσύνη γιά αυτό πού δημιουργώ .  

  Σταθης Λιωτης  :  Τι επιθυμείτε να  περάσετε στον κόσμο μέσα από τη ζωγραφική;   

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Τήν ομορφιά  τού κόσμου τής φαντασίας μου, τήν απλότητα πού θά ήθελε κάθε άνθρωπος πού έχει χαθεί μέσα στήν πολυπλοκότητα τού σημερινού κόσμου, τήν επιστροφή σέ μιά εποχή πού ήταν μέσα στήν φύση μέ τά χέρια, τό σώμα, τό μυαλό καί τήν ψυχή πού οί μηχανές τείνουν νά μάς αντικαταστήσουν.  

Σταθης Λιωτης  :  Θεωρείτε ότι οι νέοι ασχολούνται με τη ζωγραφική;  

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :   Ναί, τουλάχιστο αυτό θέλω νά πιστεύω, γιατί  έστω καί σάν χόμπι ή ζωγραφική πέρα από τό ότι είναι χαρά καί δημιουργικότητα κάνει τήν φαντασία νά κινείται σέ όμορφες εικόνες καί στό τέλος είναι τό καλλίτερο ηρεμιστικό. 

   Σταθης Λιωτης  :  Ζωγραφική και τεχνητή νοημοσύνη! Μπορούν να συνδυαστούν;    

 ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Συνδυάζονται αλλά πάντα τόν πρώτο ρόλο τόν έχει ή ανθρώπινη φαντασία.

Όταν θέλεις νά σου δημιουργήσει μιά εικόνα ή τεχνητή νοημοσύνη καί τής λές τί στοιχεία θά ήθελες νά περιέχει τότε αυτό είναι δικό σου.

Τό πρόβλημα βρίσκετε στό ότι ό οραματισμός τής δική σου φανταστικής εικόνας πού θά ήθελες νά ζωγραφίσεις δέν θά μπορέσει ποτέ τό ΑΙ να στήν αποδώσει. Έτσι, εγώ προσωπικά δέν θά τήν έβαζα ποτέ στήν τέχνη μου καί δέν τήν υποστηρίζω. 

   Σταθης Λιωτης  :  Τι σας εμπνέει συνήθως να ζωγραφίσετε;   

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Τήν φύση, τά δέντρα τά άνθη, γυναίκες, άνδρες καί παιδιά  στούς αγρούς, πάντα εκεί φαντάζομαι τήν ζωή , εκεί ζούν, εργάζονται, χαίρονται καί αγαπιούνται .

Νά βόσκουν τά πρόβατά τους, νά μαζεύουν τούς καρπούς, νά κινούνται ανάμεσα στά στάχυα καί τούς ελαιώνες.

Όμορφες εικόνες μέ μιά δόση αγνότητας σύμφωνα μέ τόν δικό μου φανταστικό κόσμο. 

  Σταθης Λιωτης  :   Μπορεί κάποιος να βιοποριστει από τη ζωγραφικη;   

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Δύσκολο. Κακά τά ψέμματα ή ζωγραφική δέν είναι επάγγελμα.

Μπορεί νά έρθει μιά περίοδος πού νά έχεις ζήτηση τών έργων σου ώς ζωγράφος , μπορεί σέ μιά έκθεση , ή σέ συλλέκτες, αλλά υπάρχουν καί οί νεκρές περίοδοι.

Βασικά θά πρέπει νά τρέχεις σέ πολλά μέρη καί νά εκθέτεις καί βέβαια σημαντικό είναι νά αρέσουν τά έργα σου. Αλλά όπως είπα , ή ζωγραφική δέν είναι κάν επάγγελμα , είναι τέχνη καί ομορφιά, σάν μιά χρωματιστή πινελιά στήν ζωή τών ανθρώπων. 


  Σταθης Λιωτης  :  Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια σχετικώς με την τέχνη σας;   

  ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Απρόβλεπτα όπως είναι καί ή εποχή μας. Δύσκολο νά σχεδιάσεις τό μέλλον παρ’ όλα πού σχεδιάζει ή φαντασία εικόνες,

Σάν ζωγράφος δέν σταματώ βέβαια νά δημιουργώ καί οί στιγμές τού χρόνου δημιουργούν τίς δικές τους ευκαιρίες πού κάποιες είναι εποικοδομητικές σάν νά τίς έφτιαξες εσύ. 

   Σταθης Λιωτης  :  Θά θέλατε νά πείτε κάτι πρός τόν κόσμο; 

 ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Νά βάλουν τήν ομορφιά στήν ζωή τους μέ έστω καί έναν μικρό πίνακα ζωγραφικής μέ τήν υπογραφή τού καλλιτέχνη. 

 Σταθης Λιωτης  :   Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνομιλία μας!

 ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ :  Εγώ σάς ευχαριστώ γιά τήν φιλοξενία!

Σταθης Λιωτης  :  Αυτά τα ωραια απολαύσαμε από την κυρία Βλαχου!   Της ευχόμαστε ολοψύχως υγεία,μακροημέρευση και να συνεχίζει να μας προσφέρει ανάταση ψυχής με την τέχνη της!!

Για το VIMA365

Επιμέλεια : Φιλιππος Καρακωστας 

Η συνέντευξη στό Vima 365

2 σχόλια:

  1. Σόφη συγχαρητήρια. Σπάνια διαβάζει κανείς συνεντεύξεις καλλιτεχνῶν τόσο ἁπλές καί βαθιά ἀληθινές ! Χωρίς τήν ἔπαρσιν πού πολλές φορές ἐκφράζεται ἀπό τούς καλλιτέχνες, ὡς νά εἶναι κάτι ξεχωριστό καί ἄπιαστο, πέρα ἀπό τούς κοινούς ἀνθρώπους.
    Ἔτσι ὅπως τό ἀποδίδει τέλεια ὁ μεγάλος Κώστας Καρυωτάκης :

    ...........
    Αφήνουμε στο αγέρι τα μαλλιά
    και τη γραβάτα μας. Παίρνουμε πόζα.
    Ανυπόφορη νομίζουμε πρόζα
    των καλών ανθρώπων τη συντροφιά.

    Μόνο για μας υπάρχουν του Θεού
    τα πλάσματα και, βέβαια, όλη η φύσις.
    Στη Γη για να στέλνουμε ανταποκρίσεις,
    ανεβήκαμε στ’ άστρα τ’ ουρανού.

    ( ἀπό τό ποίημα [Ὅλοι μαζύ] )

    Εὐτυχῶς, ὄχι ἐσύ !
    Ἕνα εὖγε καί πάλι διότι ἀποδεικνύεις πώς ἡ ἀξιοποίησις τοῦ θείου δώρου πού πλουσιοπάροχα προικίστηκες ἔχει ἐπίδρασιν καί στόν χαρακτῆρα σου. Ἄνθρωπος , μέ Α κεφαλαῖο !

    Νά εἶσαι πάντα καλά καί νά προσφέρῃς Τέχνη καί Ἀγάπη !

    Καλησπέρα ἀγαπητή μου Σοφία !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ΄ευχαριστώ. Είναι έτσι όπως τά λές, χωρίς έπαρση , μέ απλότητα βγαίνουν οί απαντήσεις όπως νοιώθω καί πιστεύω ώς έννοια αλήθειας κατά τήν γνώμη μου καί τίς αρχές μου . Νά είσαι καλά γιά τά καλά σου λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΣΧΟΛΙΑ

  1. Εύγε!

    Εκπληκτικά έργα, μεστά ομορφιάς, δρόσου και αθωότητας

    Έρρωσθε!


  2. Θεέ μου τι Ομορφιά! Φώς, Ελλάδα, αγία απλότης, Χριστός! Η θέαση του δημιουργήματός σας ηρεμεί βαθειά την ψυχή, πραΰνει και εμπνέει το πνεύμα. Άξια!
  3. Dr Δημήτρης Περδετζόγλου
Θεέ μου τι Ομορφιά! Φώς, Ελλάδα, αγία απλότης, Χριστός! Η θέαση του δημιουργήματός σας ηρεμεί βαθειά την ψυχή, πραΰνει και εμπνέει το πνεύμα. Άξια!

4
Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου

Θεέ μου τι ομορφιά! Σας ευχαριστώ που με ταξιδέψατε, στην πέραν των φαινομένων άλλη αγνή πραγματικότητα, μέσα απο τα φωτόμορφα και φωτοειδή έργα σας. Η αληθινή τέχνη, ομορφιά και αγνότητα έχει δυστυχώς σχεδόν εξαφανισθεί. Συνεχίστε... Ο Θεός να σας ευλογεί πάντοτε!

Έρρωσθε.

  1. Mπράβο σου!!! Μου άρεσαν πολύ!!!


    1. ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΟΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΠΟΛΑΥΣΑ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ - ΜΠΡΑΒΟ

    2. Δωροθέα Χαραμή
    Ή ζωγραφική σου έχει ωραιότητα,
    απλότητα και ζωή, δηλαδή είναι τέλεια.Τα χρώματά
    του έχουν φως και ζωή χωρίς να κραυγάζουν. Η φύση έχει συμμετρία και φυσικό κάλλος. Και τι να πω για τη βοσκοπούλα... είναι ολοκληρωμένη, σίγουρη, ευτυχισμένη, και απολαμβάνει την προνομιακή, αγνή ζωή της, μία ζωή χωρίς
    κατεργασία ή προσμίξεις.
  2. Δωροθέα Χαραμή
    Οί γυναίκες στόν ελαιώνα μαζεύουν τίς ελιές. Τα προσωπάκια των γυναικών είναι τόσο όμορφα και αγνά. Αυτές οι γυναίκες δουλεύουν με όλη τους την καρδιά και
    δεν έχουν να κρύψουν τίποτα. Δεν είναι μόνο η ζωή τους καθαρή,
    ακόμη και οι σκέψεις τους είναι καθαρές. Μαζεύουν τις ελιές για
    να τις πάνε στο ελαιοτριβείο και να γίνουν λάδι.
  3. Τί ὄμορφοι ποὺ εἶναι ὅλοι οἱ πίνακές σου· κάποιος δὲν μπορεῖ νὰ διαλέξῃ ἀπὸ τὸν πλοῦτο τῶν συναισθημάτων ποὺ ἐκφράζονται μέσα τους... κι ὅταν καταλαγιάσεις κάποτε καὶ φέρεις σὲ λογαριασμὸ τὴ μεγάλη αὐτή, τὴ χαρμόσυνη γιορτὴ τοῦ ἐνθουσιασμοῦ, νά᾽ σου ἀκόμη ἕνας πίνακας στὴν Ἀκρόπολη, ἕνα χωράφι, ἀμυγδαλιές, θάλασσα, βουνό, ἄλλη μία πόρτα ἀνοιχτή, ἄλλη ῥοὴ ἐνέργειας πρὸς τὰ ᾽κεῖ, ἄλλες σκέψεις κι ἄλλα ὄνειρα, ἀκόμη ἕνας πόθος γιὰ τὴν ἁγνότητα, ἀκόμη μία νοσταλγία. Τὰ συναισθήματά σου ὠκεανὸς κι καλοσύνη σου οὐρανὸς, ἀστροφεγγιὰ οἱ σκέψεις σου καὶ κρίνος ψυχή σου. Tasos Paterakis


  4. Terry Loizatos Ο Θεος να σ´εχει καλα Σοφια να δημιουργείς...Η ζωγραφική σου ειναι αριστουργηματική! Οπως και τα θέματα τα ευλογημένα που αποδιδεις....Τέτοιους πίνακες θα ήθελα να είχα σπιτι μου.
    1. ..............................................
Νιωθω ευτυχης που ανακαλυψα τα δυο μπλογκ σας. Καταπληκτικη η γραμμή σας και το κλασσικό στυλ σας στην ζωγραφική. Ευχομαι να ειστε καλά και έχετε το ιδιο δημιουργικό πνευμα για πάρα -παρα πολλα χρόνια!



..............................................................
Alexis Panagiotoy : Πρόκειται για έργο εξαιρετικού γούστου και ποιότητας. Με πολλά στοιχεία naive και ethnic αλλά και με πολύ καλή χρωματική οικονομία αιχμαλωτίζει με γοητευτικό τρόπο την όρασή μας και μας γεμίζει νοσταλγική χαρά και αισιοδοξία. Συγχαρητήρια.

η λαική ζωγραφική στο χέρι σας θυμίζει την Ελλαδα του Κόντογλου και του Μακρυγιάννη ! Πόσο συναίσθημα αναβλύζουν οι εικόνες , τα πρόσωπα , τα χρώματα ! Ευχαριστούμε που τα μοιράζεστε μαζί μας !

............................................................
Οἱ ἐπιλογὲς τῶν θεμάτων καὶ ἡ τεχνοτροπία τῆς Σόφης ἔχει ἕναν χαρακτήρα ξεχωριστὸ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ζωγράφους ποὺ γνωρίζει ἕνας μέσος ἄνθρωπος. Μετὰ τὴν πρώτη ἐπαφὴ μὲ τὴν ζωγραφικὴ της, δημιουργεῖται πολὺ γρήγορα ἡ ἐντύπωση ὁτι ὑπάρχει κάτι κοινὸ σὲ ὅλα της τὰ ἐργα ἀλλὰ εἶναι σχετικὰ δυσδιάκριτο. Μπορεῖ νὰ διαφεύγει τῆς ἀμέσου προσοχῆς ἀλλὰ εἶναι σὰν νὰ καλεῖ τὸν θεατὴ νὰ ἑστιάσῃ τὸ βλέμμα του καλύτερα γιὰ νὰ τοῦ δοθῇ ἡ δυνατότητα νὰ διακρίνῃ τὸ κοινὸ θέμα ποὺ ἐκφράζεται στοὺς πίνακες μὲ καθολικὸ τρόπο.
Ἀκόμη καὶ γιὰ κάποιον ἄπειρο παρατηρητὴ δὲν θὰ εἶναι ίδιαίτερα δύσκολο νὰ ἀντιληφθῇ ὁτι ἡ καλλιτέχνης παραμένει μὲ ἀξιοπρόσεκτη σταθερότητα σὲ μία ἰδέα ἐνῷ τροφοδοτεῖ τὴν ἐργασία της ἐπίμονα μὲ τὸ ἴδιο στοιχεῖο. Γιὰ κάποιον μὲ ἐλαφρῶς ὑπερβατικὴ ἀντίληψη θὰ μποροῦσε νὰ διακρίνῃ ἀχνὰ τὴν ἴδια τὴν ζωγράφο σὲ κάποια ἀπὸ τὶς γωνίες τοῦ κάθε ἔργου της νὰ κοιτάζῃ τὸν παρατηρητὴ καὶ νὰ χαμογελάει μὲ καλοσύνη, λίγο παιχνιδιάρικα μὲ μία εὐγενικὴ πρόκληση νὰ τὸν ἐνθαρρύνῃ νὰ «δῇ» λίγο καλύτερα, λίγο πιὸ βαθειὰ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ φαίνεται πάνω στὸν καμβά.
Τί βλέπουμε στοὺς πίνακες τῆς Σόφης; Βλέπουμε ἔντονα χαρακτηριστικὰ τῆς Ἑλλάδος, ὄμορφα τοπία, τὴν φύση σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς , θάλασσα, οὐρανὸ τὴν καθημερινὴ ζωὴ τῆς ὑπαίθρου καὶ πολλὰ λουλούδια. Ὅλα χαρακτηρίζονται ἀπὸ μία διαυγῆ ἁπλότητα μὲ καθαρὰ καὶ ζωηρὰ χρώματα ποὺ φανερώνει τὴν συγκέντρωση καὶ ἀποφασιστικότητα τῆς ζωγράφου νὰ περιγράψῃ μὲ εὐκρίνεια αὐτὸ ποὺ ἀποπνέει ὁ ἐσωτερικός της κόσμος· μία εἰκόνα ποὺ βλέπει καθαρὰ καὶ τὴν μεταφέρει μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.
Εἶναι σὲ ὅλους μας γνωστὸ ὁτι οἱ καλλιτέχνες - σὲ σύγκριση μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους - διαθέτουν ἀνώτερη εὐαίσθησία ἔχουν πιὸ ἐκλεπτυσμένα αἰσθητήρια ὥστε εἶναι ἕτοιμοι ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ νὰ μᾶς δείξουν αὐτὸ ποὺ ἐκείνοι βλέπουν ἐνῷ ἐμεῖς ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε. Προκειμένου νὰ τὸ ἐπιτύχουν, ἔχουν τὸν τρόπο νὰ μᾶς παρακινήσουν νὰ τὸ ἀντιληφθοῦμε μέσα ἀπὸ τὴν τέχνη τους καὶ τὸ ἐπιτυγχάνουν μὲ κέντρισμα τοῦ ἐνδιαφέροντός μας, ἢ πρόκληση συναισθημάτων ὥστε χωρὶς διάκριση θὰ μεταχειρισθοῦν ἀγάπη, χαρά, ἔκπληξη, θυμό, λύπη, φόβο ἢ ὅ,τι ἄλλο διοχετεύει καλύτερα τὸ μήνυμά τους. Ἡ Σόφη δὲν ὑστερεῖ καθόλου σὲ αὐτὴν τὴν ἱκανότητα δημιουργῶντας μία ἐπιθυμία νὰ ἀνακαλύψουμε κάτι πέραν τοῦ τόσο «ἁπλοῦ» ποὺ βλέπουμε· ἔτσι μᾶς προτρέπει μὲ τὸν ἁπλούστερο τρόπο νὰ χρησιμοποιήσουμε τὶς ἱκανότητές μας νὰ βλέπουμε καλύτερα. Μᾶς ἀποκαλύπτει τὸ μυστικὸ τῆς τέχνης τῆς παρατηρήσεως ἐξετάζοντας τὰ ἔργα της ποὺ διακατέχονται ἀπὸ ἀπλότητα.
Οἱ πίνακες τῆς Σόφης σταθερὰ ἀπεικονίζουν τὰ μοναδικὰ πράγματα ποὺ ἔχουν ἀξία στὴν ζωή. Ἀκόμη παρατηροῦμε ὁτι, ἀπουσιάζουν ἐπιμελῶς αὐτὰ ποὺ ὁ κόσμος μπορεῖ νὰ ἐπιθυμῇ ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν διαβίωση ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν εὐτυχία του· ἔτσι δὲν θὰ βρῇς στοὺς πίνακες πουθενὰ ὀξεῖες ἐκφάνσεις τοῦ πολιτισμοῦ. Τὰ τεχνολογικὰ ἐπιτεύγματα εἶναι παντελῶς ἀνύπαρκτα, ἀπουσιάζουν ἀπὸ ὅλους τοὺς πίνακες, ἔτσι ἡ καλλιτέχνις μᾶς ἀποκαλύπτει τὴν ματαιότητα τῆς τεχνολογίας, προσφέροντάς μας ἕνα μάθημα κυριολεκτικὰ χωρὶς παράδοση σὲ αἴθουσα διδασκαλίας, βλέποντας μόνο μερικὰ ἀπὸ τὰ ἔργα της.
Τὰ πρόσωπα ποὺ ἀπεικονίζονται, εἶναι ὅλα ἀθῶα, μὲ καλὴ διάθεση ἀγνὰ μὲ ἔντονα καὶ ἐκφραστικὰ μάτια. Ἔχουν τὴν ἔκφραση τῆς διαχρονικῆς ἀνθρώπινης σοφίας, τῆς ἀποδοχῆς, τῆς ὑπομονῆς λὲς καὶ γνωρίζουν τὴν πορεία τους μέσα ἀπὸ τὶς ἐπανειλημμένες προκλήσεις στὶς ζωές τους ὅπου διαλέγουν τὴν ἁπλὴ χαρὰ τῆς ζωῆς καὶ τίποτα πέρα ἀπὸ αυτή. Ἀποπνέουν μία φυσικὴ εὐγένεια καὶ τὸ βλέμα τους δὲν μαρτυρεῖ ἀπληστία, ἆγχος ἀγωνία, βρίσκονται σὲ ἁρμονία μὲ τὸ περιβάλλον τους. Ὅ,τι χρειάζεται νὰ ποῦν τὸ λένε μὲσα ἀπὸ τὸν καθρέφτη τῆς ψυχῆς τους, τὰ μάτια τους καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὰ ἡ Σόφη μᾶς δίνει τὴν απάντηση γιὰ μία εὐτυχισμένη ζωὴ σὲ ἀρμονία μὲ τὴ φύση.
Διὰ μέσου τῶν ἔργων φαίνεται ἡ ἐναλλαγὴ τῶν ἐποχῶν ἡ ὁποία ἐναρμονίζεται μὲ τὸὺς κύκλους τῆς ζωῆς, μία ἰδέα ποὺ ἀπορρέει προφανῶς ἀπὸ τὴν συνολικὴ σκέψη τῆς ζωγράφου. Ἡ κυκλικότητα, μία μεγάλη ἀλήθεια ποὺ οἱ μοντέρνες ἐποχὲς τείνουν νὰ ἐξαλείψουν στὴν προσπάθεια νὰ περιορίσουν τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα, βρίσκουν ἄξιο ἀντίπαλο τὴν ζωγραφικὴ τῆς Σόφης.
Τόσα καὶ πολλὰ ἄλλα μεταφέρονται στὰ θέματά της χωρὶς ὅμως νὰ λείπῃ ἡ ὀμορφιὰ τῆς ἐφήμερης ζωῆς καὶ ὅλα αὐτὰ μὲ πολλὰ λουλούδια· παντοῦ λουλούδια σὲ κάθε ζωγραφιὰ πολλὰ λουλούδια, μαζὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους σὲ ἕναν κοινὸ χορὸ ὅπου ἄνθρωποι καὶ λουλούδια μοιράζονται τὴν ἴδια μοίρα. Καὶ εἶναι τὸ ἴδιο. Αὐτὴ ἡ ζωγραφικὴ μᾶς δίνει μὲ ἕναν ἔμμεσο τρόπο τὴν παράλληλη πορεία τῆς ζωῆς μας μὲ αὐτῆς τῶν λουλουδιῶν, σὲ ἕναν κόσμο ὅπου ὅλα συνυπάρχουν καὶ μοιράζονται σὲ διαφορετικοὺς χρόνους τὸν ἴδιο χώρο ἀλλὰ μὲ τὴν ἴδια ἀρχὴ καὶ τέλος. Αὐτὴ ἡ σπάνια σύνδεση τῆς ζωῆς τῶν λουλουδιῶν μὲ αὐτὴν τῶν ἀνθρώπων προδίδει τὴν βαθειὰ ἀντίληψη τῆς καλλιτέχνιδος γιὰ τὴν ζωὴ καὶ τὴν πραγματικότητά της.
Γιὰ αὐτοὺς ποὺ εἶχαν παρόμοια «ὀνειρικά» βιώματα μὲ αὐτὰ ποὺ θὰ περιγράψῳ - καὶ εἶμαι βέβαιος ὁτι εἶναι ἡ πλειονότης διότι ἐκτὸς ἀπὸ πολυσυζητημένο θέμα εἶναι σχεδὸν κοινὴ ἐμπειρία - εἶναι κάτι ποὺ ἔχουμε τὴν δυνατότητα νὰ ἀπολαύσουμε στοὺς πίνακες τῆς Σόφης.
Ἐὰν ἔτυχε λοπὸν νὰ ἔχουμε ἀσχοληθεῖ μὲ κάτι ἔντονα ποὺ μᾶς ἄφησε τὴν ἱκανοποίηση τῆς δημιουργίας ἤ βιώσαμε μία αἴσθηση πληρότητος καὶ ὁλοκληρώσεως καὶ ἀφοῦ τὸ τελειώσαμε, κάτι γιὰ τὸ ὁποῖο καταναλώσαμε πολὺ προσπάθεια καὶ μᾶς ἐξήντλησε, στὶς ἀμέσως ἑπόμενες ὧρες τῆς ἀναπαύσεώς μας τείνουμε νὰ βλέπουμε σὰν σὲ ὄνειρο αὐτὸ ποὺ κάναμε λὲς καὶ θέλουμε νὰ ξαναζήσουμε τὶς στιγμὲς τῆς δημιουργίας ποὺ διήλθαμε πρὶν λίγο γιὰ νὰ εὐχαριστηθοῦμε ἢ νὰ ἀναλύσουμε αὐτὸ ποὺ πετύχαμε. Εἴτε αὐτὸ εἶναι κάποιο ἔντονο ὄνειρο εἴτε θέλουμε νὰ τὸ δοῦμε σὰν μία ἀναδρομὴ τῆς ψυχῆς δὲν παίζει ῥόλο, αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία εἶναι, ὀτι τὸ βλέπει ἡ ψυχή μας κι αὐτὸ τὸ νοιώθουμε γιατὶ ἡ προβολὴ εἶναι πιὸ ζωντανὴ ἀπὸ τὰ κοινά μας ὄνειρα. Κάτι ἀνάλογο ἀπεικονίζεται στὶς ζωγραφιὲς τῆς Σόφης, αὐτὲς ποὺ δείχνουν τὴν καθημερινότητα καὶ βρίσκονται μαζὶ μὲ ἄλλες παρουσίες· ψυχὲς ποὺ ξαναζοῦν μαζὶ τὸν τίμιο μόχθο τῆς ἡμέρας ποὺ κάνει δυνατὴ τὴν συνέχιση τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς.
Δείχνει νὰ εἶναι σχεδὸν τὸ ἴδιο μὲ τὸν χορὸ τῶν ψυχῶν ποὺ ἔχουμε τὴν εὐκαιρία νὰ ἀπολαύσουμε σὲ μία ἄλλη τέχνη, αὐτὴν τοῦ μπαλέτου, ὅπου ἐκεῖ ἀναπαριστῶνται οἰ ψυχὲς καὶ ἡ ἀλληλεπίδρασή τους χωρὶς λόγια ἀλλὰ μόνο μὲ κινήσεις. Ἀντίστοιχα ἠ Σόφη ἔχει δημιουργήσει τὸ δικό της θίασο τῶν ψυχῶν, τὸ δικό της μπαλέτο ὅπου οἱ ψυχὲς εἶναι ντυμένες μὲ τὰ ῥοῦχα τῆς καθημερινότητος, καὶ δίνουν τὴν δική τους παράσταση. Σὰν μία φωτογραφία ποὺ σταματάει τὸν χρόνο σὲ μία του στιγμή ἢ σὰν ἕνα ὄνειρο ποὺ προβάλλεται στὸν καμβὰ ἀναμιγνύονται ἡ πραγματικότητα μὲ τὸ ἄϋλο τοῦ ὀνείρου καὶ δίνουν μὲ τὴν ἁπλότητά τους μία μεταφυσικὴ διάσταση στὸν πίνακα.
Ὅμως τὰ πρόσωπα αὐτὰ εἶναι τόσο ζωντανὰ σὰν νὰ εἶναι ἕτοιμα νὰ μιλήσουν καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁτι μιλᾶνε. Μιλᾶνε μὲ τὰ μάτια τους καὶ σοῦ λένε μικρὲς ἱστοριοῦλες τῆς ζωῆς, ἁπλές, συνηθισμένες. Λένε αὐτὸ ποὺ εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς εὐτυχισμένης ζωῆς. Εἶναι τὸ μυστικὸ τῆς ζωῆς, τῆς ὑπάρξεως, τὴ ζωὴ ποὺ ὀνειρεύονται καὶ ἐπιδιώκουν ὅλοι, ἀπὸ μεγάλους ἡγέτες μέχρι θρησκεῖες ἀλλὰ δὲν τὸ καταφέρνουν ἐδῶ καὶ χιλιάδες χρόνια μετὰ ἀπὸ ἀγῶνες καὶ αἷμα, μετὰ ἀπὸ ποταμοὺς μελάνι καὶ δακρύων· ἡ Σόφη δείχνει τὸ τὸ μεγάλο μυστικό, τὸ ὁλοκληρωτικὸ νόημα τῆς ζωῆς ποὺ εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή, αὐτὴ ποὺ ἀπεικονίζεται στὶς ζωγραφιές της ποὺ ἀποκαλύπτουν τὴν ἁρμονία συνύπαρξης τῶν ἀνθρώπων μαζὶ μὲ τὴ φύση, χωρὶς νὰ βαρυγκομοῦν παρὰ νὰ ἀπολαμβάνουν τὸ πέρασμά της ἀπὸ αὐτὸ τὸ στάδιο ὕπαρξης· ζοῦνε τὴ ζωὴ τὴν πραγματικὴ καὶ χαίρονται τὴ φύση, εἶναι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ βγῆκαν ἀπ᾽ τὸ σπήλαιο γιατὶ κατάλαβαν ὁτι αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικότητα, ἡ ζωὴ στὸν ἐλεύθερο ἀέρα μὲ ὅ,τι προσφέρει ἡ φύση καὶ μᾶς ἐπιτρέπει ἡ φυσιολογία μας νὰ ἀντιληφθοῦμε.
Ἡ Σόφη Βλάχου ἔχει μία σταθερὴ τεχνοτροπία ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ εὐθύτητα, ἀθωότητα καὶ ἀφθονία, σὰν γνήσια ἐκπρόσωπος τοῦ φύλου της χειρίζεται τὰ συναισθήματα μὲ ἄψογο τρόπο τὰ ὁποῖα καὶ ἀναμιγνύει μὲ τὴν καλλιτεχνικὴ της ἀνάγκη γιὰ ἔκφραση προτρέποντας τὴν ἔνταση τῆς προσοχῆς γιὰ παρατήρηση «διὰ-μέσου» τῶν εἰκόνων διδάσκοντας μὲ λακωνικὸ τρόπο τὴν τέχνη τῆς παρατηρήσεως. Στὰ ἔργα της ἐμφανίζει μόνο τὰ σημαντικά, μειώνοντας στὴν ἀνυπαρξία τὸν κακῶς νοούμενο πολιτισμὸ ἐνῷ ἀφήνει ἔκθετη τὴν τεχνολογία φανερώνοντας τὴν ματαιότητά της μὲ ἀντίστροφο τρόπο.
Στοὺς χαρακτῆρες της τὰ πρόσωπα εἶναι οἱ ἴδιες οἱ ψυχὲς ἐνῷ εἶναι διάχυτη ἡ ἔκφραση τῆς ἁρμονικῆς ζωῆς στὴ φύση, ὁπου δίνεται ἔμφαση στὴν ἀέναη κυκλικότητα τῆς ζωῆς τονίζοντας τὴν ὀμορφιὰ τοῦ ἐφήμερου μὲ τὴν ζωὴ τῶν λουλουδιῶν. Οἱ ζωγραφιὲς μιλᾶνε σ᾽ αὐτὸν ποὺ μπορεῖ ν᾽ ἀκούσῃ καὶ λένε λόγια σὰν κι αὐτὰ ποὺ ἀκοῦμε στὰ ὄνειρά μας καὶ δὲν μποροῦμε νὰ θυμηθοῦμε.
Ἕνα πλῆρες νόημα ὁλόκληρης τῆς ζωῆς περνάει μέσα ἀπὸ τὴν τέχνη τῆς Σόφης ἐνῷ μᾶς δείχνει φανερὰ τὴν ζωὴ ἔξω ἀπὸ τὸ «σπήλαιο».
---------------------------------------------------------
Συνεπὴς στὸν λόγο μου εἶχα ὑποσχεθεῖ νὰ γράψῳ τί διοχετεύει ἡ ζωγράφος Σόφη Βλάχου στὸ περιβάλλον. Ἀπέχω πολὺ ἀπὸ τὸ νὰ εἶμαι ἱκανὸς γιὰ μία κριτικὴ ζωγραφικῆς πόσο μᾶλλον ὅταν δὲν εἶμαι καλλιτέχνης, αὐτὸ ποὺ κάνω εἶναι νὰ πῷ αὐτὰ ποὺ εἰσπράττω ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μου μὲ τὴν τέχνη.
Ευχαριστώ πολύ τόν Tasos Paterakis
.........................................................
Tsana ManoliΜια ολοκληρωμένη καλλιτέχνις με σπουδαίο έργο.Βαθιά γνώση της παράδοσης.Έργα της φιλοξενούνται στο Μεγαλείο.Εύγε.Σοφη.

Από σχόλια

Σοφία μας είσαι η λαλιά της Ελλάδας.!! Είσαι αυτά που πρέπει να βλέπει και να αγαπά κάθε Έλληνας. Τα δείχνεις με την τέχνη σου πεντακάθαρα.!! Υποκλινομαι.!! Σοφία Παντελίδη-Κοσμίδη

Ετικέτες